நீ இல்லாததால்

கண்மூடி சாய்ந்தபடி நான்
விடியலின் சாட்சியாக கதிரவனின் ஒளிகள் என்மேல்
வீதிகளில் மனிதர்களின் ஆரவாரம்
மனம் உன் நினைவை அசை போட்டபடி
மூளையோ இன்றைய வேலைகளை பட்டியலிட்டபடி


என் தோட்டத்தில் அடிஎடுத்து வைக்கிறேன் மெதுவாக
எனக்காக பூத்த மலர்கள் புன்முறுவல் புரிய
என் இதழ்களோ மலராத மொட்டாய்

மற்றவர்கள் பேசுவது விழுகிறது காதில்
எட்டவில்லை அதன் அர்த்தங்கள் மூளைக்கு
இன்று தெரிகிறது எல்லாம் எனக்கு அந்நியமாய்

எனது பொழுது நகர்கிறது மெதுவாக
எல்லா வேலைகளையும் செய்தபடி இயந்திரதனமாய்
என் கண்கள் மட்டும் அலைபேசியை நோக்கியபடி

அலைபேசியின் நாதம் என் செல்களுக்கு புத்துணர்வு ஊட்ட
நலம் என்ற ஒரு வார்த்தை எனக்கு உயிர் ஊட்ட
உன் நினைவில் நான்
உன் வரவை எதிர்நோக்கி